KURAL'ın Kaleminden Mini Masal: Kırmızı Başlıklı Kız -1-

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde Ankara'nın tam da tüycüklü göbeğinin içinde bi kırmızı başlıklı kız varmış. Kırmızı başlıklı kız sabahtan akşama kadar tv karşısında o evlilik programı senin bu magazin programı benim zaping zaping dolanırmış. Hatta annesi kızına görücü gelmek için haber gönderenlerden ''ne çiçek isterim ne kayık tabak içinde çikolata. Allah rızası için bize 10-15 tane tv kumandası getirin yeter'' dermiş.

Durum o kadar vahimmiş yani. Anne kızının bu halini gördükçe üzülür acılı acılı iç çekermiş. Kırmızı başlıklı kızın gözü her ne kadar tv'de olsa da aklı dışarıdaymış. Günlerden bir gün kırmızı başlıklı kızın babaannesi grip olmuş. Yatak döşek evinde yatıyor bakacak kimsesi olmadığı içinde burnunu koluna siliyormuş. Zavallı kadın gelininden gün görmediği için mecburen 5 yıl önce kendi evine geri dönmüş, tek başına yaşıyormuş. Reklamlar aralarında babaannesini ziyarete gelen kırmızı başlıklı kız da olmasa ne arayanı varmış ne de soranı.

Yine bir reklam arasında babaannesini ziyarete giden kırmızı başlıklı kızımız babaannesinin hasta olduğunu annesine söylemiş. Her nasılsa insafı tutan gelin görünümlü -yüksek gerilim trafosu- ''sevaptır'' diye kaynanasının hiç sevmediğini bildiği halde bamya çorbası yapmış. Gelin her yerde gelin işte. Evin şalterini indirip kızının eline sepeti tutuşturmasıyla çorbayı kaynanası olacak -cadıya- sinsi bir gülümsemeyle sepetlemiş. Oflaya puflaya sepeti alan kırmızı başlıklı kız hangi arada derede sepetin içine attığını hala benim bile anlamadığım selfi çıbığını çıkartıp yeni gelin edasıyla ''hem giderim hem selfi çekerim'' diyerek selfi çekmeye başlamış.

2 sokak arkadaki babaannesinin evine kısa yoldan gitmek için Ankara'da orman arayan aklı -102 ekran kendinden uydu alıcılı full hd led tv'den- daha hafif olan kızımız en sonunda Kızılcahamam civarlarında bir orman bulmuş kendine. ''Hazır buraya kadar gelmişken 384 km daha gider İstanbul'da evlilik programlarına katılırım'' diye gereksiz bir sesli düşünce yaparak aklındaki bu fikri ormandaki ağaç, ot, börtü, böcek işte o an ormanda kim varsa onlarla paylaşmış. Yalnız kendisini ormanın girişinden bu yana takip eden kurdu hiç fark etmemiş.