'ANNE-BABA SENDROMU' BÖLÜM 2: ACABA?

BÖLÜM 1: EVLENİYORUZ: Şurada

......
Evet! Modern dünyada ne kadar GDO'lu organizmalar olsak da genlerimize işlenmiş bir kod var: ANNELİK-BABALIK...

Sonra ne mi olacak?

ANTAKYA-HARBİYE

Sonra yavaş yavaş 'acaba'lar başlayacak... Sevimli bebekler gözünüze daha sevimli gelecek, gözünüz hamilelerin göbeğine kitlenecek, küçük küçük kıyafetler çok şirin gözükecek... 

Teyzeler, yengeler, hatta arkadaşlar sizi dürtecek: Çocuk düşünmüyor musunuz???? 
Siz cevaplar hazırlayacaksınız:
'Henüz düşünmüyoruz..'
'Yok daha erken'
'Bir borcumuz bitsin de...'
'İnşallah...'
'Kısmet hayırlısı...'
'İş biraz yoğun'
'Şu ara mümkün değil'
'Rahata fazla alıştık'
'Çok zor geliyor'
'Bu kirli dünyayaaaa... Hödö hede...'
…

Biz de şunlarla idare ettik:
'Yok, biz kardeş istemiyoruz'
'Bakacaksanız yapalım??' (bu cevaba tamam diyen çıkmadı :))

DÜŞÜNMÜYOR MUSUN?

Anne olan arkadaşlarınızdan garip tavsiyeler gelecek. Saçı başı dağınık, gözlerinden uykusuzluk akan arkadaşınızla aranızda şu diyalog geçecek:

Arkadaş: Uykuyu unut, sinemayı-tiyatroyu unut, gezmeyi tozmayı unut, kendine ait bir hayatı unut, evdeki sehpaları, sivri eşyaları unut…

Ama yapın çok güzel bir şey (?!?!?)

Siz: Ne olur bana güzel olan da bir örnek ver!

Arkadaş: Anlatamıyorum ama çok güzel bir şey (?!??)

------

Ne derseniz deyin, sonrasında 'O kadar da korkunç değil sanki' düşüncesi veya ‘madem bu kadar korkunç neden herkes çocuk yapıyor?’ sorusuyla beyninize bir tohum ekilecek ve 'fikre alışma ve kabullenme' süreciniz başlayacak...
Başta 'yok canım!' dediğiniz olay 'ya aslında o kadar da kötü değil'lere bırakacak kendini... 

Vee genler kodlamaya devam edecek: ANNE-BABA OLMALISIN! BİR CANLIYA HAYAT VERMELİSİN!

ACABA?

En uzak gözüken çiftin bile alışması maksimum 5 ay (bakınız genler):
Bütün olumlu tarafları gözler önüne serilecek, 
Bebek videoları izlenip 'aaayy çok salaaaaaak' diye sevilecek! 
'Olsaydı da sevseydik'
'Ay kesin sana benzer'
'Düşünsene küçük ben'
'Biz maça gideriz onunla'
'Ay bunlarda mı çocuk yapmış!?'
.....
Gibi gibi cümleler gün içine serpiştirildikçe bu fikir size yavaş yavaş yaklaşacak... 

Anne adayları karnına dokunarak ‘hamilelik nasıl bir duygu acaba’ diye soracak.
Sosyal medya, sevimli bebeklerin yanında mutlulukla gülümseyen anne-babaların normal dışı mutluluk fotoğraflarıyla dolacak (bu normal dışı mutluluğun perde arkası sonraki bölümlerde yayımlanacaktır)

Her anne-baba mı mutlu olur yahu diyerek (bu noktada biraz durup düşünün bence bu işte bir aksilik var?) tüm bu durumlar işlendikçe işlendikçe,
'Çocuk olduğunda şöyle yaparız'
'Çocuk olursa zaten yapamayacağımızdan...'
'Bu oda çocuk odası olur zaten'
Gibi kabullenme cümleleri de geldikten sonra kıvama gelinecek ve genlerde var olan hayali çocuk gerçeğe dönüşme sürecinde ilerleyecek... 

Sonra ne mi olacak? 

---------
DEVAM EDECEK

---------